Wyszukiwanie artykułów

W leczeniu nadwagi i otyłości kluczową rolę pełni edukacja żywieniowa i odpowiednio przygotowana dieta. Farmakologiczne wspomaganie leczenia nadwagi i otyłości powinno stanowić uzupełnienie procesu leczenia dietetycznego jedynie w szczególnych przypadkach. Obecnie najczęściej w leczeniu farmakologicznym wykorzystuje się środki będące inhibitorami enzymów pokarmowych (orlistat, akarboza). Jednakże podczas projektowania diet redukcyjnych należy zwrócić uwage na produkty zawierające w swym składzie związki wspomagające redukcję tkanki tłuszczowej jak np. rutyna, kwas chlorogenowy, kapsaicyna, genisteina.

Mukowiscydoza jest chorobą genetyczną dziedziczoną autosomalnie recesywnie. W Polsce występuje z częstością około 1 na 5000 urodzeń. W 2009 roku wprowadzono testy przesiewowe noworodków, które mają 96% czułości. Rejestr Pacjentów Europejskiego Towarzystwa Mukowiscydozy ECFS gromadzi dane demograficzne i kliniczne od osób z mukowiscydozą wyrażających dobrowolną zgodę w Europie. Informacje są wykorzystywane do pomiaru, badania i porównywania aspektów mukowiscydozy i jego leczenia w krajach uczestniczących. Baza danych rejestru zawiera dane od ponad 48 000 zarejestrowanych osób z mukowiscydozą z 35 krajów [1]. Dzieci urodzone w XX w., niezależnie od kraju, miały bardzo małe szanse na przeżycie do wieku dorosłego, ze względu na brak skutecznych terapii. Chorzy z mukowiscydozą urodzeni w dwóch ostatnich dekadach XX wieku w krajach rozwiniętych mają obecnie o 50% większą szansę na życie do 50 lat [2].

Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest długotrwałą, nawracająca, zapalną dermatozą o podłożu genetycznym, cechującą się wybitnie uporczywym świądem, suchością i łuszczeniem skóry, typowym dla danego wieku umiejscowieniem, charakterystycznymi zmianami morfologicznymi oraz współistnieniem innych  chorób atopowych. W Polsce na AZS choruje od ok. 4,7 % do 9,2% dzieci oraz 0,9-1,4% dorosłych. Jest ono jednym z najczęstszych chorób skóry wieku dziecięcego. Pierwsze jej objawy mogą także wystąpić po 50. roku życia. Wieloczynnikowa etiopatogeneza nie pozwala na określenie jednolitego schematu postępowania, a uczulać może prawie każdy pokarm, szczególnie z tzw. złotej ósemki alergenów. W publikacji omówiono 10. suplementów. Na uwagę zasługują: Eisenia arboreta i ostropest plamisty. Dermatitis atopica można zaliczyć do chorób psychosomatycznych, m.in. ze względu na  obecność u chorych tzw. triady objawów psychicznych oraz współwystępowanie wielu uciążliwych jednostek chorobowych (np. ADHD, padaczka, IBS).

Hiperprolaktynemia jest istotnym wskaźnikiem klinicznym świadczącym o możliwych zaburzeniach patologicznych, do których należą guzy jak prolaktynoma, ale także występuje jako skutek uboczny niedoczynności tarczycy. Środki farmakologiczne, szczególnie przeciw psychotyczne mogą modulować stężenie prolaktyny. Wysoki poziom prolaktyny obejmuje również fizjologiczne zmiany zachodzące w organizmie, do których należą: ciąża czy karmienie piersią lub też wysiłek fizyczny.  Jakie przyczyny objawiają się wysokim stężeniem prolaktyny? Czy niepokalanek pospolity jest w stanie obniżyć jej poziom i zapobiec objawom? W poniższym artykule zostaną podane odpowiedzi na postawione pytania.

Celiakia uważana jest za jedną z najczęstszych nietolerancji pokarmowych, wynikającą z wrodzonej nietolerancji glutenu. Do niedawna uznawano tę chorobę za schorzenie małych dzieci, stosunkowo rzadko występującą w wieku dorosłym. W ostatnich latach obraz kliniczny celiakii zmienił się, a badania wykazują na wzrost zapadalności na chorobę wśród osób dorosłych, najczęściej między 30 a 50 rokiem życia. Postać objawów choroby jest różna, co utrudnia wczesną diagnostykę. W 90% przypadków objawy są niespecyficzne, będące efektem złego wchłaniania składników odżywczych przez organizm. Szacuje się że ok. 2,5 mln ludzi w Europie choruje na celiakię, w tym bezobjawowa postać występuje z częstością 1:100 do 1:300, a objawowa 1:3345. Celiakia występuje głównie u osób rasy białej, częściej u kobiet niż mężczyzn (w proporcji 2:1).

Osoby cierpiące na zaburzenia odżywiania doświadczają poważnych zaburzeń zachowań związanych z jedzeniem oraz uczuć i myśli krążących przeważnie wokół tematu jedzenia, postrzegania kształtu sylwetki, masy ciała. W wielu przypadkach zaburzeniom odżywiania mogą towarzyszyć inne zaburzenia psychiczne, np. zaburzenia lękowe, panika, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, nadużywanie alkoholu, narkotyków, innych środków odurzających oraz próby samookaleczeń. Zaburzenia te często kojarzone są z wizerunkiem osoby wychudzonej i wyniszczonej fizycznie, która obsesyjnie skupia się na ilości spożytego jedzenia. W rzeczywistości problem może być niewidoczny nawet dla osób z najbliższego otoczenia chorego. Zaburzenia odżywiania mają różne podłoża, przebieg i nasilenie. Często służą jako narzędzie w uzyskaniu pożądanego wyglądu oraz rozładowaniu stanu emocjonalnego. Leczenie zaburzeń odżywiania wymaga niekiedy zaangażowania najbliższego otoczenia osoby chorej oraz zespoły terapeutycznego. W niniejszym artykule zostanie przedstawione zaburzenie napadowego objadania się w celu poszerzenia świadomości społeczeństwa w tym temacie.

Amoniakoliaza fenyloalaniny, czyli (PAL, EC 4.1.3.5) polega on na katalizacji reakcji eliminującej amoniak z (S)-fenyloalaniny dającej, w rezultacie kwas (E)-cynamonowy. Istnienie tego enzymu odkryli Conn i Koukol w siewkach jęczmienia. Powszechnie enzym ten występuje sporadycznie w drożdżach, w świecie roślin, a całkowicie nieznany u zwierząt. Niedawno doniesiono o występowaniu amoniakoliazy fenyloalaniny w bakteriach Streptomyces maritimus. [1].

Fenyloketonuria rozwija się u 1 na 10 000 dzieci i jest uwarunkowana genetycznie. Ujawnia się od razu po narodzinach.

Dietetyczne leczenie fenyloketonurii musi zostać podjęte natychmiastowo po porodzie, celem znacznego uniknięcia niedorozwoju umysłowego które jest wywołane toksycznymi związkami powodującymi uszkodzenia tkanki mózgowej u noworodka. Hiperfenyloalaninemia może również mieć inne podłoże poza zaniżoną aktywność fenyloalaniny (PAH), np. może ono wynikać z niedoboru reduktazy dwuhydropterydyny, syntetazy biopteryny lub innych systemów enzymatycznych. [2].

Nadciśnienie tętnicze w karajach Europy Zachodniej dotyczy 15-30% populacji dosrosłych osób. Patogeneza tego zjawiska jest złożona ale jdnym z czynników wspomagających leczenie nadciśnienia jest odpowiednio zbilansowana dieta. W opracowaniu przedstawiono patogenezę i symptomatologię nadciśnienia tętniczego. Zamieszczono również praktyczne wskazówki dotyczące, jednego z wielu możliwych wariantów postępowania dietetycznego.

W niniejszym opracowaniu zostały omówione prozdrowotne właściwości miodów: akacjowego, wielokwiatowego, lipowego, wrzosowego oraz spadziowego (spadź iglasta i liściasta). Skupiono się przede wszystkim na opisaniu właściwych cech miodów, charakterystycznych tylko dla wybranych rodzajów.

Padaczka, inaczej nazywana epilepsją, to zespół objawów fizycznych i psychicznych charakteryzujący się przewlekłymi napadowymi zaburzeniami czynnościowymi ośrodkowego układu nerwowego. Zaliczana jest do najczęściej występujących chronicznych chorób OUN. Z epilepsją zmaga się w Polsce około 400 tysięcy ludzi i liczba ta z roku na rok rośnie.

W publikacji przedstawiono aktualne zalecenia żywieniowe oraz poglądy specjalistów na temat alternatywnych i niefarmakologicznych metod terapii padaczki u dzieci, osób dorosłych i kobiet karmiących. Wymieniono skutki uboczne stosowania diety ketogennej jako najczęściej rekomendowanej na świecie diety przez środowiska lekarskie. Ponadto przedstawiono prozdrowotne działanie wybranych substancji bioaktywnych roślin z rodziny selerowatych, między innymi: tymochinonu z czarnuszki siewnej i imperatoryny z anielskiego korzenia, które mogą przyczynić się do poprawy zdrowia epileptyków.

W 2013 roku matki chorujące na cukrzycę typu 1 lub typu 2 urodziły ok. 4,3 miliona dzieci. Cukrzyca typu 1 lub typu 2 stanowi wysokie ryzyko powikłań płodwych zarówno dla płodu jak i dla kobiety ciężarnej. W publikacji omówiono klasyfikacje, epidemiologię i patogenezę cukrzycy typu 1, wpływ cukrzycy na przebieg ciąży, jak również, powikłania płodowe (makrosomia płodu, zespół zaburzeń oddychania, wady wrodzone, zespół regresji krzyżowej).

Choroba wrzodowa jest jedną z najczęstszych chorób układu pokarmowego. To zespół zmian ogólnoustrojowych i miejscowych, w których głównym objawem jest wrzód żołądka. Czynnikami determinującymi rozwój choroby to infekcja gram-ujemną bakterią Helicobacter pylori, niesteroidowe leki przeciwzapalne, nieprawidłowy sposób odżywiania oraz stałe narażenie na stres. Postępowanie dietetyczne w chorobie wrzodowej ma na celu dobór produktów, które nie zalegają długo w żołądku oraz są łatwo przyswajalne. Odpowiednia dieta wspomaga leczenie, łagodzi dolegliwości często powodując ich całkowite ustąpienie. Zaleca się unikanie produktów drażniących żołądek, a przede wszystkim tych, które wywołują lub nasilają dolegliwości. Dieta w chorobie wrzodowej powinna dostarczać odpowiednią ilość energii i składników odżywczych w celu utrzymania należnej masa ciała chorego.

Nasza skrzynka mailowa pęka w szwach. Powód? Obawa przed losem dietetyki w Polsce. Wszystkim Państwu bardzo dziękuje za maile, są one dla nas sygnałem, że społeczność dietetyków rośnie w siłę. Niestety… nie jesteśmy w stanie indywidualnie odpowiedzieć na każdy list. Z tego względu postanowiłem podzielić się z Państwem moimi spostrzeżeniami na temat zawodu dietetyk i planach utworzenia na uczelniach medycznych specjalności „obesitologia”.

Kamica nerkowa to poważna choroba, która dotyka coraz większą liczbę osób. Wzrost zachorowań na to schorzenie sprawia, iż zyskuje ona miano choroby cywilizacyjnej. Fitofarmaceutyki mogą być korzystne w terapii wspomagającej leczenie kamicy moczowej. Zasadnicza część z nich posiada bowiem właściwości antyoksydacyjne oraz hamujące wzrost kryształów szczawianu wapnia. Celem pracy było dokonanie przeglądu aktualnego piśmiennictwa oceniającego wpływ wybranych suplementów na powstawanie i rozwój kamicy nerkowej.

Celiakia to inaczej choroba trzewna dotykająca 0,5-2,5% populacji na całym świecie. Charakteryzuje się reakcją ze strony układu pokarmowego w odpowiedzi na gluten, białko obecne w wielu zbożach. Problemy, z którymi wiąże się ta jednostka chorobowa utrudniają codzienne funkcjonowanie, dlatego należy zastosować odpowiednie leczenie w celu ustąpienia symptomów. Czy dieta bezglutenowa to jedyne wyjście, a może istnieje inna alternatywa?

Przerost bakteryjny jelita cienkiego (SIBO - small intestinal bacterial overgrowth) to zespół klinicznych objawów żołądkowo-jelitowych, które spowodowane są obecnością nadmiernej liczby bakterii w jelicie cienkim. Problem przerostu bakteryjnego dotyka coraz większej grupy pacjentów, a jego występowanie jest często powiązane z przebiegiem różnych chorób o podobnych objawach. Diagnostyka SIBO opiera się głównie o testy oddechowe oraz badania bakteriologiczne aspiratu treści jelitowej. Podstawę leczenia stanowi antybiotykoterapia, a w uzasadnionych przypadkach leki prokinetyczne. Kluczem do efektywnego leczenia jest jednak kompleksowe podejście, dlatego w zespole terapeutycznym powinien znaleźć się również dietetyk. Wprawdzie nadal brakuje jednoznacznych zaleceń dotyczących żywienia pacjentów z SIBO, jednak warte rozważenia wydają się być takie diety jak low FODMAP i dieta elementarna. Artykuł przedstawia aktualny stan wiedzy na temat SIBO wraz z omówieniem propozycji postępowania dietetycznego.

Zaburzenia ze spektrum autyzmu są zaburzeniami rozwojowymi, które w dalszym ciągu jest poznawane. Dziecko, nastolatek czy też osoba dorosła z autyzmem różnią się między sobą i nie ma tu możliwości wypracowania jednego wspólnego dla wszystkich modelu wsparcia i oddziaływania zarówno medycznego, jak i terapeutycznego [1].

Zaproponowano również kilka metod leczenia dietetycznego dla dzieci z ASD na podstawie zaobserwowanych osobliwych zmian czynnościowych przewodu pokarmowego i powiązanych wzorców behawioralnych w tych populacjach. Diety eliminacyjne, których celem jest pomijanie pokarmów wpływających negatywnie na objawy ASD z powodu reakcji alergicznych lub nieodpowiedniej tolerancji, takie jak dieta bezglutenowa i bezkazeinowa (dieta GF-CF) nie przynosiły żadnych lub marginalnie korzystnych efektów [2].

Mukowiscydoza to choroba najczęściej występująca w populacji kaukaskiej, uwarunkowana genetycznie. Jest chorobą przewlekłą wielonarządowa, nieuleczalną o autosomalnym recesywnym trybie dziedziczenia. Jest to wywołane mutacją genu kodującego białko błonowe, które stanowi kanały jonowe zależy to od uwodnienia wydzieliny gruczołów nabłonkowych. Łączna liczba aktualnie opisanych oraz skatalogowanych mutacji genu CFTR wynosi ponad 1900. Wczesna diagnostyka choroby, związana z wprowadzeniem od 2009 r. ogólnokrajowych badań przesiewowych oraz stały postęp medycyny, niosą nadzieję na wydłużenie życia polskich chorych z mukowiscydozą.

Przy mukowiscydozie mogą objawy występować takie jak: choroba refleksowa przełyku, choroby wątroby, niedrożność smółkowa, cukrzyca, zaburzenia gęstości masy kości, kamica nerkowa, zaburzenia płodności oraz zmiany w układzie sercowo-naczyniowym. Choroby te mogą znacząco pogorszyć, i tak już niepomyślne, rokowanie w mukowiscydozie [1].

Depresja jest najczęściej spotykanym zaburzeniem psychicznym i jak szacuje WHO w 2020 roku będzie na drugim miejscu w rankingu występujących schorzeń na całym świecie, zaraz po chorobach układu sercowo – naczyniowego. Wielu badaczy zwraca uwagę na to, że rodzaj tłuszczów, kwasów tłuszczowych w diecie jest ściśle związane z zaburzeniami emocjonalnymi.

Wino towarzyszy człowiekowi od zarania dziejów. Przez cały ten czas proces jego wytwarzania ewolułował, a umiejętność jego wytwarzania rozprzestrzeniła się. Wynikiem tych procesów jest ogromna liczba rodzajów i gatunków win. W publikacji przedstawiono europejską definicję wina, jak również najczęściej wykorzystywane rodzaje klasyfikacji win. Omówiono w zarysie technologię jego wytwarzania, a ponadto przedstawiono prozdrowotne właściwości win i alkoholu.

Nietolerancja pokarmowa jest terminem ogólnym, stosowanym dla określenia szeregu odtwarzalnych, niepożądanych reakcji na pokarm, w tym reakcji alergicznych. Leczenie tych dolegliwości polega na zastosowaniu diety eliminacyjnej, polegającej na wyeliminowaniu z jadłospisu produktów szkodliwych i zastąpienie ich produktami równoważnymi. Dieta eliminacyjna odgrywa ważną rolę w leczeniu nietolerancji pokarmowej. Ważne jest jej stosowanie według określonych zasad i ścisłe ich przestrzeganie. Powinna być ona odpowiednio zbilansowana i dostarczać wszystkich niezbędnych składników mineralnych i witamin.

Gen zawiera pojedynczą informacje o białku, a złożenie wszystkich genów organizmu stanowi pełen zapis informacji genetycznej, czyli genom. Ponieważ genom każdego człowieka jest inny, to różnie będzie on reagował na przyjmowany pokarm. Nutrigenomika jest szybko rozwijającą się dziedziną nauki, badającą odpowiedz genomu na składniki odżywcze zawarte w pożywieniu. Zajmuje się interreakcjami między żywnością, a genomem. Zmiany materiału genetycznego, będą znajdowały odzwierciedlenie w odpowiedzi na dietę. Ustalenie, jaki jest wpływ diety na kształt cech organizmu, daje bardzo konkretne wskazówki dla zaleceń dietetycznych, w świetle osobistej genetyki człowieka. 

Nadwaga i otyłość stanowią ważny problem zdrowotny. Często mówi się o epidemii otyłości, bo problem ten z roku na rok dotyka coraz większej populacji ludzi. Otyłość i nadwaga może prowadzić do wystąpienia wielu schorzeń jak np. cukrzyca typu 2, kamica żółciowa, zespół bezdechu sennego, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia hormonalne. Etiologia otyłości jest złożona, a do głównych czynników wpływających na jej rozwój zaliczamy czynniki środowiskowe,  genetyczne, metaboliczne, a także psychologiczne.

Pomidor obok witaminy C, E i potasu zawierają jeszcze dwa bardzo cenne pod wzgledem żywieniowym składniki, a mianowicie  β-karoten i likopen. Spożywanie produktów bogatych w likopen, a do nich należą pomidory działa ochronnie przed takimi nowotworami jak np. rak prostaty, piersi. Likopen obniża ryzyko zawału mięśnia sercowego, wystąpienia choroby wieńcowej, a także zapobiega rozwojowi miażdżycy. W Polsce jednym z najlepszych i łatwodostępnych źródeł likopenu są pomidory, a jeszcze lepszym - sok pomidorowy. Jednak  niedoścignionym rekordzistą pod względem zawartości likopenu jest owoc Gac.

Stres, nieprawidłowe żywienie, zanieczyszczenie środowiska czy używki, to tylko kilka z wielu czynników mających negatywny wpływ na wydolność organizmu. Bezpośrednim winowajcą tych problemów są wolne rodniki, obecne na wielu płaszczyznach funkcjonowania człowieka.

W przeciwieństwie do zawodu lekarza, dentysty, pielęgniarki, położnej, ratownika medycznego, farmaceuty, felczera czy diagnosty laboratoryjnego, zawód dietetyka nie został uregulowany w odrębnym akcie rangi ustawowej. Tym samym brak jest jednolitych zasad precyzujących warunki dostępu do zawodu i posługiwania się tytułem zawodowym dietetyka. Pomimo tego, w obowiązującym stanie prawnym, odnaleźć można szereg aktów wykonawczych, które pozwalają na częściowe określenie warunków wykonywania tego zawodu. Ponadto, przyjmuje się, że osoba wykonująca zawód dietetyka, po spełnieniu ustawowych przesłanek, może zostać zakwalifikowana do osób wykonujących zawód medyczny, tj. osób uprawnionych na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz legitymujących się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Żywność funkcjonalna nazywana jest również „środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego”. Do grupy tej zalicza się produkty żywnościowe, które wykazują udokumentowany, korzystny wpływ na jedną lub więcej funkcji organizmu (ponad efekt odżywczy), który to wpływ polega na poprawie stanu zdrowia oraz samopoczucia lub/ i zmniejszeniu ryzyka chorób dietozależnych. Produkty te mogą charakteryzować się między innymi działaniem wspierającym układy pokarmowy, krążenia czy poprawiającym odporność organizmu.  Wzbogacanie żywności w Polsce może mieć zarówno charakter obligatoryjny jak i dobrowolny. Producenci coraz częściej wzbogacają żywność w składniki, które występują w niej w śladowych ilościach lub nie występują wcale, gdyż działania te prowadzą do zwiększenia atrakcyjności produktu. Celem niniejszej publikacji jest przedstawienie przykładów żywności funkcjonalnej dostępnej na rynku oraz ich wpływ na organizm człowieka.

Atopowe zapalenie skóry (AZS) należy do chorób atopowych. Wielu pacjentów z alergią wziewną lub pokarmową nie jest świadomych, iż chorują na AZS. Sytuacja ta jest wynikiem trudności w diagnostyce tej choroby. Obraz atopowego zapalenia skóry zmienia się wraz z wiekiem chorego i może przybierać takie różne formy, m.in.: świerzb, łuszczycę, alergiczny wyprysk kontaktowy, wyprysk kontaktowy z podrażnienia, proteinowy wyprysk kontaktowy, rybią łuskę czy zapalenie skórno‑mięśniowe. Jednakże głównym objawem atopowego zapalenia skóry jest świąd. Mimo postępu medycznego i poprawy komfortu życia, obserwuje się wzrost zachorowalności na AZS, a epidemiologia tej choroby nie jest do końca wyjaśniona. Uznaje się, że ta choroba ma podłoże genetyczne, jednak istnieje wiele czynników, które wpływają na zaostrzenie choroby. Niniejsza publikacja przybliża przebieg choroby oraz rolę alergii pokarmowej w atopowym zapaleniu skóry.

Dieta ketogeniczna od wielu lat stosowana jest we wspomaganiu leczenia epilepsji. Również w innych jednostkach chorobowych ten sposób żywienia przynosi pozytywne efekty. Niniejsza publikacja przybliża zagadnienie korzystnego działania ketonów we wspomaganiu leczniczym przewlekłej hipoglikemii z hiperinsulinemią, spowodowaną mutacją w genie GCK.

Jako piersi spieszymy z Tą informacją!
26 listopada 2016 startuje VII edycja konferencji „Żywienie Zdrowie i Choroby". Jako patron medialny, czasopismo Journal of NutriLife, serdecznie zaprasza. W tym roku organizatorzy wracają do tzw. źródeł i zajmą się tematyką profilaktyki i żywienia w różnych chorobach przewlekłych. Podkreślone zostanie znaczenie dietetyki jako nauki medycznej.

Eksperci żywieniowi prognozują, że w najbliższych dekadach Polskie społeczeństwo czeka wzrost częstości występowania alergii i nietolerancji pokarmowych. Według danych statystycznych, najbardziej narażone są dzieci oraz kobiety mieszkające w dużych miastach. Jednak w większości przypadków można skutecznie zapanować nad dolegliwościami. Warto w takich przypadkach zgłosić się po pomoc do lekarza i dietetyka.

W dzisiejszych czasach wzrasta zainteresowanie naturalnymi sposobami prewencji oraz leczenia chorób. Jednym z nich jest włączenie do diety pacjenta, a także osób z grupy ryzyka, naparów, syropów, owoców oraz suszonych liści morwy białej (Morus alba), którą stosowano już w starożytnych Chinach do leczenia dolegliwości różnego rodzaju. W wielu badaniach udowodniono wielokierunkowe działanie prozdrowotne liści, kory oraz owoców tej rośliny. Działania te obejmują m.in. właściwości: przeciwcukrzycowe, antyoksydacyjne, przeciwnowotworowe oraz przeciwmiażdżycowe.

O sile nawyków miał okazję przekonać się każdy kto próbował choć raz dokonać zmiany. Ich moc wynika z powtarzalności, powielania tych samych wyuczonych schematów. Gdyby nawyki szybko znikały trzeba byłoby uczyć się wielu rzeczy od początku. Jest to również forma odpoczynku dla naszego mózgu, który poprzez rutynowe zachowania ogranicza zużycie energii. Nawyki są naszym błogosławieństwem, ale jednocześnie i przekleństwem. Problem polega na tym, że mózg nie potrafi odróżnić nawyków dobrych od złych. Znając jednak mechanizm działania nawyków można skutecznie z nim walczyć. Kluczowe znaczenie ma to czy osoba jest zmotywowana, czyli czy posiada osobiste powody do zmiany i wierzy, że uda jej się tej zmiany dokonać.

Otyłość jest problemem społecznym. W przyszłości będzie jednym z największych zagrożeń cywilizacyjnych. Wiele danych świadczy o gwałtownym wzroście występowania nadwagi i otyłości na całym świecie, a problem ten dotyczy zarówno populacji osób dorosłych, jak i dzieci. Światowa Organizacja Zdrowia podkreśla w szeregu dokumentów, że odpowiednia polityka państw odgrywa kluczową rolę w zwalczaniu otyłości, a przyczynia się do niej m.in. rozpowszechnienie produktów zawierających cukier, sól i kwasy tłuszczowe nasycone. WHO zaznacza, że nie wystarczy edukacja. Do najskuteczniejszych narzędzi należy tu polityka podatkowa. Dlatego rośnie liczba krajów sięgających po podatki, które sprzyjają prozdrowotnym wyborom.

Publikacje dotyczące zaleceń dla osób chorych na cukrzycę pojawiają się cyklicznie co rok. Przygotowuje je Polskie Towarzystwo Diabetologiczne. Odnoszą się one do wszystkich aspektów opieki klinicznej nad chorymi. Praca grupy ekspertów ma przyczynić się do poprawy w zakresie diagnostyki, zapobiegania i leczenia cukrzycy oraz jej powikłań w Polsce. Zalecenia PTD powstały na podstawie wyników kolejnych badań klinicznych i eksperymentalnych, danych z obserwacji epidemiologicznych oraz rejestrów diabetologicznych. Corocznie pojawiają się pewne modyfikacje i nowe treści. Wiedza płynie z rzetelnych, opartych na dowodach naukowych badań, mających istotne implikacje w praktyce klinicznej.

W obecnych czasach odżywianie to nie tylko zaspokojenie głodu ale także możliwość wpływania na stan zdrowia. Żywność o zaprogramowanych właściwościach prozdrowotnych, nazywana żywnością funkcjonalną, spożywana jest przez świadomych konsumentów w celu uzyskania określonych profitów zdrowotnych. Przykładem mogą być produkty probiotyczne, zawierające specjalnie wyselekcjonowane i przebadane żywe kultury bakterii jelitowych. Bakterie te mają zdolność do przejściowej lub trwałej kolonizacji przewodu pokarmowego człowieka i oddziaływania na jego zdrowie. W publikacji przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat probiotyków, począwszy do definicji, aż po metodologię badań szczepów potencjalnie probiotycznych. Omówiono również naturalną mikroflorę przewodu pokarmowego, znaczenie probiotyków w diecie oraz ich źródła pokarmowe. Poruszono również zagadnienia bezpieczeństwa stosowania probiotyków w diecie człowieka.

Wszystkim doskonale znane są różne rodzaje i gatunki miodów, jak chociażby miody spadziowe pozyskiwane ze spadzi iglastej lub liściastej, miody nektarowe: wrzosowe, z facelii błękitnej, gryczane, wielokwiatowe oraz miody mieszane nektarowo-spadziowe. Wszystkie te miody cechują się różnymi właściwościami prozdrowotnymi, wynikającymi m. in. z rodzaju nektaru lub spadzi pobranej przez pszczoły. Są jednak rośliny, cechujące się właściwościami prozdrowotnymi, którymi pszczoły się nie interesują lub z których pobranie nektaru jest niemożliwe. Z tego względu, powstały ziołomiody – miody wytwarzane przez pszczoły z podanych im pożywek z różnych rodzajów ekstraktów roślinnych (pokrzywa, aloes czy brokuł) cechujące się właściwościami prozdrowotnymi, właściwymi dla tych roślin.