We współczesnym świecie zjawisko niepłodności staje się coraz bardziej powszechne. Stanowi narastający problem społeczny zarówno w krajach rozwiniętych, jak i rozwijających się. Przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) niepłodność uznawana jest za chorobę cywilizacyjną. Jej przyczyny mogą być bardzo złożone. Nieprawidłowy styl życia oraz niewłaściwa masa ciała mogą zaburzać płodność u kobiet oraz mężczyzn. Racjonalne odżywianie oraz modyfikacja składowych stylu życia (aktywność fizyczna, używki, radzenie sobie ze stresem) odgrywają znaczącą rolę w prewencji niepłodności. Odpowiednio zbilansowana dieta dostosowana do potrzeb organizmu wpływa na właściwe funkcjonowanie narządów rozrodczych.
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) niepłodność definiowana jest jako niemożność zajścia w ciążę pomimo regularnego współżycia płciowego (3-4 razy w tygodniu), trwającego powyżej 12 miesięcy, bez stosowania jakichkolwiek środków zapobiegawczych. Czas systematycznego leczenia niepłodności u kobiet może trwać od 0,5-15 lat, a w przypadku mężczyzn 0,5-12 lat [11].
W ujęciu światowym trudności z prokreacją dotyczą około 60-80 mln par. Natomiast w Polsce według Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego, co roku odnotowuje się 1,5 mln par (20% społeczeństwa w wieku reprodukcyjnym), które zmagają się z problemem niepłodności [9, 14].
Etiologia niepłodności jest złożona. Prowadzenie niewłaściwego stylu życia, na który składa się nieprawidłowe odżywianie, stosowanie używek, brak codziennej aktywności fizycznej, nadmierny wysiłek fizyczny oraz psychiczny, a także ekspozycja na czynniki stresogenne stanowią podstawę zaburzeń hormonalnych u kobiet i mężczyzn [9]. Niepłodność żeńska związana jest z zaburzeniami wydzielania hormonów płciowych (obniżeniem sekrecji hormonu folikulotropowego (FSH), luteinizującego (LH) oraz progesteronu), których przejawem są zaburzenia owulacji, dysfunkcją jajników (m.in. zespół policystycznych jajników – PCOS) oraz nieprawidłowym funkcjonowaniem jajowodów lub macicy [13, 14]. Natomiast niepłodność męska związana jest z pogorszeniem parametrów jakości nasienia (zmniejszenie ruchliwości, liczebności oraz żywotności plemników) w wyniku działania stresu oksydacyjnego. [1, 14, 16].
Nadmiar, jak i niedobór masy ciała może negatywnie wpływać na prokreację [6, 12]. Badania Chavarro i wsp. dowiodły, że wysokie wartości wskaźnika masy ciała (powyżej 25 kg/m2), jak również zbyt niska masa ciała (wskaźnik BMI poniżej 20 kg/m2) podwyższają ryzyko wystąpienia zaburzeń owulacji. Ponadto wyższe wartości wskaźnika BMI wpływają na zaburzenia wrażliwości komórek na insulinę, tym samym wpływając na proces jajeczkowania oraz płodność u kobiet [12]. Zmniejszenie masy ciała już o 5% w stosunku do masy wyjściowej sprzyja normalizacji cyklu miesiączkowego oraz przeciwdziała zaburzeniom owulacji [6]. Natomiast wysokie wartości wskaźnika BMI (powyżej 25 kg/m2) w przypadku mężczyzn związane są z pogorszeniem parametrów nasienia (spadkiem liczby plemników oraz zmianą ich morfologii), a także zmniejszeniem objętości ejakulatu [8]. Zwiększenie wartości BMI już o jedną jednostkę powoduje zmniejszenie wydzielania hormonu wzrostu, który odpowiada za prawidłową sekrecję oraz działanie hormonów płciowych odpowiadających za produkcję komórek jajowych oraz plemników [6].
W codziennej diecie należy zadbać o właściwą ilość oraz rodzaj węglowodanów, które są podstawowym składnikiem energetycznym dla organizmu. Spożycie węglowodanów łatwo przyswajalnych o wysokim indeksie glikemicznym (IG) ma wpływ na wystąpienie zaburzeń owulacji oraz pogorszenie jakości nasienia [10, 14]. Głównymi źródłami węglowodanów w diecie powinny być produkty, z jak najmniej przetworzonego ziarna, zawierające wysokie zawartości błonnika pokarmowego, charakteryzujące się niskim IG (m.in. pełnoziarniste produkty zbożowe), a także warzywa, nasiona roślin strączkowych [7, 10]. Ponadto, w przypadku kobiet powyżej 32 roku życia zwiększenie podaży włókna pokarmowego o 10 g powoduje spadek ryzyka zaburzeń owulacji aż o 44% [7].
Badania opublikowane w American Journal of Obstetrics and Gynecology wykazały, że zwiększony udział białka pochodzenia roślinnego w diecie przeciwdziała niepłodności. Zastąpienie już 5% energii pochodzącej z białka zwierzęcego białkiem roślinnym może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka wystąpienia niepłodności o 50%. Zbyt duża podaż białka zwierzęcego wraz ze spożywanymi posiłkami czerwonego mięsa oraz drobiu przyczynia się do wzrostu rozwoju niepłodności o 32% [10, 12].
Codzienny sposób żywienia powinien przede wszystkim dostarczać produktów bogatych w jedno- oraz wielonienasycone kwasy tłuszczowe. Ich bogatym źródłem są m.in.: oliwa z oliwek, oleje roślinne (np. rzepakowy), orzechy [1]. Natomiast należy unikać produktów zawierających kwasy tłuszczowe nasycone (np. mięso, tłusty nabiał, olej kokosowy) oraz żywności wysoko przetworzonej obfitującej w kwasy tłuszczowe trans, zwiększających ryzyko wystąpienia niepłodności owulacyjnej [1, 5]. Wzrost o 2% spożycia produktów bogatych w kwasy tłuszczowe trans, a zmniejszenie podaży jednonienasyconych kwasów tłuszczowych dwukrotnie sprzyja wystąpieniu trudności z prokreacją [1]. Szczególną uwagę warto zwrócić na kwasy tłuszczowe omega-3, które przeciwdziałają trudnościom w poczęciu dziecka poprzesz regulację cyklów menstruacyjnych oraz gospodarki hormonalnej. Ich bogatym źródłem w diecie są tłuste ryby morskie (m.in. tuńczyk, makrela, łosoś) [10].
Zachowanie równowagi pomiędzy wytwarzaniem reaktywnych form tlenu, a ich neutralizacją poprzez działanie systemów antyoksydacyjnych w organizmie wspomaga szereg witamin i minerałów. Badania dowodzą, że odpowiednia podaż cynku oraz selenu wraz z dietą przeciwdziała stresowi oksydacyjnemu, tym samym sprzyjając płodności [2, 3]. Cynk warunkuje prawidłowy przebieg procesu owulacji oraz cyklu menstruacyjnego, a także sekrecję hormonów tj. androgenów, estrogenów i progesteronu [4]. Selen wpływa na prawidłowe funkcjonowanie tarczycy (uczestniczy w przekształcaniu tyroksyny do trójjodotyroniny), tym samym zmniejszając ryzyko wystąpienia chorób tego gruczołu [12]. Natomiast w przypadku mężczyzn niedobory selenu oraz cynku mogą zaburzyć rozwój gruczołów męskich, produkcję testosteronu oraz zahamować spermatogenezę [10]. Stosowanie selenu w połączeniu z N-acetylo-cysteiną stymuluje wydzielanie testosteronu oraz wpływa na poprawę gospodarki hormonalnej, natomiast przyjmowanie go w połączeniu z cynkiem zasadniczo poprawia parametry nasienia [8]. Dobrymi źródłami cynku w diecie są kiełki, orzechy, produkty z pełnego ziarna, oleje z zarodków pszennych; zaś selenu: dorsz, sardynki, łosoś oraz orzechy brazylijskie [10].
Aktywa forma witaminy D jaką jest kalcytriol-1,25(OH)2D zwiększa produkcję żeńskich hormonów płciowych. W przypadku mężczyzn witamina D poprawia ochronę plemników przed stresem oksydacyjnym. Zalecana dawka witaminy D wynosi 2000IU/dobę. Ze względu na fakt, że witamina D jest rozpuszczalna w tłuszczach jej suplementację powinno łączyć się ze spożyciem posiłku zawierającego tłuszcz, przez co zwiększone jest jej wchłanianie [10].
Aby przeciwdziałać niepłodności należy dostarczać odpowiednią ilość witamin z grupy B. Szczególną uwagę należy zwrócić na witaminę B9 (kwas foliowy), B12 oraz B6 zapobiegające powstawaniu nadmiernej ilości homocysteiny w organizmie. Wysokie stężenie tego aminokwasu siarkowego w płynie pęcherzyków jajnikowych może doprowadzić do zaburzeń w połączeniu komórki jajowej z plemnikiem, zmniejszając szanse na zapłodnienie [5, 10, 14]. Ponadto niewłaściwa podaż witaminy B12 w przypadku kobiet prowadzi do nieprawidłowości zagnieżdżenia zarodka oraz hamuje owulację, natomiast u mężczyzn obniża ruchliwość plemników [14]. Aby dostarczyć odpowiednie ilości witamin z grupy B należy włączyć do codziennego jadłospisu m.in. następujące produkty: pochodzenia zwierzęcego (np. sery, jaja), które są dobrym źródłem witaminy B12, a także zielone warzywa liściaste (brokuły, szpinak, sałata, brukselka), szparagi, fasola, groch, które zawierają wysokie zawartości kwasu foliowego. Ponadto należy pamiętać, że foliany łatwo ulegają rozkładowi w wyniku procesów technologicznych, dlatego wymagana jest ich dodatkowa suplementacja w postaci preparatów [10]. Badania wykazały, że prowadzenie suplementacji kwasem foliowym w dawce ok. 700 µg/dobę zmniejsza ryzyko wystąpienia niepłodności wynikającej z zaburzeń owulacji o 40-50% [1].
W wielu badaniach dowiedziono, że korzystnym wpływem na płodność charakteryzuje się również witamina A, C, E, które są naturalnymi antyoksydantami, koenzym Q10, glutation, polifenole i L-karnityna. Należą one do składników diety, które zwalczają stres oksydacyjny, zapobiegają nieregularnym cyklom owulacyjnym, przeciwdziałają zaburzeniom erekcji oraz poprawiają spermatogenezę [10].
Spożycie alkoholu przyczynia się do wystąpienia zaburzeń miesiączkowania oraz spadku rezerwy komórek jajowych. [12]. Natomiast w przypadku mężczyzn regularne spożywanie alkoholu powoduje spadek poziomu testosteronu, zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń erekcji, a także obniża przyswajanie cynku. Wypalanie 20 papierosów dziennie zmniejsza szansę na zajście w ciążę o 20% oraz obniża stężenie witaminy A oraz E. Badanie prowadzone w USA w ramach programu The Nurses’Health Study II (NHS II) wykazało, że spożywanie wysokich dawek kofeiny przez kobiety (powyżej 400 mg/dobę) wiąże się z obniżeniem szans na poczęcie dziecka o 20% [10].
Aktywność fizyczna wpływa na poprawę zdolności reprodukcyjnych. Badania przeprowadzone przez Rich-Edwards i wsp. wykazały, że poświęcenie godziny dziennie na ćwiczenia zmniejsza ryzyko wystąpienia niepłodności o 7%. Ponadto aktywność fizyczna jest elementem radzenia sobie ze stresem oraz pozwala na regulowanie poziomu glukozy we krwi. Należy natomiast unikać nadmiernego wysiłku fizycznego, który może stać się przyczyną czasowej niepłodności w wyniku wystąpienia cyklów bezowulacyjnych [1, 13]. Natomiast w przypadku mężczyzn podejmowanie aktywności fizycznej na poziomie 12 godzin w tygodniu zwiększa liczbę plemników w ejakulacie nawet o 73% [1].
Odpowiednio zbilansowana dieta jak również modyfikacja dotychczasowego stylu życia (zwiększenie aktywności fizycznej, rezygnacja z używek) odgrywają istotne znaczenie w przeciwdziałaniu niepłodności. Przestrzeganie zasad żywieniowych, których podstawą jest dostarczanie odpowiedniej ilości makroskładników i składników mineralnych wykazujących działanie propłodnościowe, a także unikanie nadmiernej kaloryczności diety wpływa na zapobieganie zaburzeniom płodności. Właściwa edukacja żywieniowa pozwala zapobiegać niepłodności, jak również skraca czas jej leczenia w przypadku par starających się o dziecko.
Bojanowska M., Kostecka M. Dieta i styl życia jako czynniki wpływające na płodność. Kosmos. Problemy nauk biologicznych, 2018, 67(2): 425-439.
Buhling J.K., Grajecki D. The effect of micronutrient supplements on female fertility. Current Opinion in Obstetrics and Gynecology, 2013, 25(3): 173-180.
Cetin I., Berti C., Calabrese S. Role of micronutrients in the periconceptional period. Human Reproduction Update, 2010, 16(1): 80-95.
Ebish I.M.W., Thomas C.M.G., Peters W.H.M., Braat D.D.M., Steegers – Theunissen R.P.M. The importance of folate, zin and antioxidants in the pathogenesis and prevention of subfertility. Human Reproduction Update, 2007, 13(2), 163-174.
Gaskins A.J., Chavarro J.E., Diet and Fertility: A Review. American Journal of Obstetrics & Gynecology, 2018, 218(4): 379-389.
Hajduk M. Wpływ masy ciała na płodność u kobiet. Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii, 2012, 8(3): 93-97.
Hajduk M. Wpływ wybranych składników pokarmowych na funkcjonowanie układu rozrodczego u kobiet. Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii, 2012, 8(4): 109-114.
Jeznach-Steinhagen A., Czerwonogrodzka-Senczyna A. Postępowanie dietetyczne jako element leczenia zaburzeń płodności u mężczyzn z obniżoną jakością nasienia. Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii, 2012, 9(1): 14-19.
Koperwas M., Głowacka M. Problem niepłodności wśród kobiet i mężczyzn – epidemiologia, czynnik ryzyka i świadomość społeczna. Aspekty zdrowia i choroby, 2017, 2(3): 31-49.
Leszczyńska S. Część II. Zwiększ swoją szansę na dziecko. W: Chorębała M. (red.), Dieta dla płodności. Wydawnictwo Zwierciadło, Warszawa, 2017, s. 56-116.
Łepecka – Klusek C., Pilewska – Kozak A.B., Jakiel G. Niepłodność w świetle definicji choroby podanej przez WHO, 2012, 18(2): 163-166.
Ostrowska L., Karecka U. Wpływ diety i aktywności fizycznej na płodność kobiet. Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 2017, 23(1): 51-56.
Przysławski J., Górna I., Florek E., Szymanowski K. Rola wybranych składników pożywienia w profilaktyce niepłodności u kobiet. Bromatologia i Chemia toksykologiczna, 2010, 43(2): 138-144.
Sawaniewska B., Gajewska D., Lange E. Wpływ sposobu żywienia na płodność kobiet i mężczyzn. Kosmos. Problemy Nauk Biologicznych, 2019, 68(2): 227-237.
Szostak-Węgierek D. Sposób żywienia a płodność. Medycyna Wieku Rozwojowego, 2011, 15(4): 431-436.
Walczak – Jędrzejowska R. Stres oksydacyjny a niepłodność męska. Część I: Czynniki wywołując stres oksydacyjny w nasieniu. Postępy Andrologii Online, 2015, 2(1): 5-15.
Autor publikacji
mgr Jagoda Kruk
Absolwentka kierunku dietetyka na Uniwersytecie Przyrodniczym w Lublinie. Interesują mnie zagadnienia związane z prewencją i leczeniem zaburzeń płodności oraz chorób cywilizacyjnych. W wolnych chwilach lubię aktywne spędzanie czasu (bieganie, długie spacery). [profil autora]