Naukowcy z University of Colorado Anschutz Medical Campus odkryli, że kobiety cierpiące na anoreksję reagują inaczej na smak niż osoby otyłe. Może to prowadzić do opracowania nowych metod leczenia zaburzeń odżywiania.
Jak twierdzi główny autor badań dr Guido Frank - psychiatra i profesor CU School of Medicine, smak jest bardzo ważnym czynnikiem spożywania pokarmu, a także nieodłączną częścią struktury anatomicznej kresomózgowia (łac. Telencephalon). Korowy ośrodek smaku stanowi bowiem wieczko czołowo-ciemieniowe (łac. operculum frontoparietale), które mieści się w tak zwanej wyspie (łac. insula).
Badanie zostało opublikowane w internetowym wydaniu czasopisma International Journal of Eating Disorders. Dr Frank wraz ze swoim zespołem starali się sprawdzić, czy nieprawidłowe zwyczaje żywieniowe są związane ze zmianami zdolności klasyfikowania bodźców smakowych przez odpowiedzialny za to obszar mózgowia.
Grupa 106 kobiet w podobnym wieku została poddana badaniu obrazującemu pracę mózgu podczas degustacji wody z cukrem oraz zwykłej bezsmakowej wody. Naukowcy badali jak wydzielana część mózgu - insula może wpływać na rozróżnianie smaków. U chorych na anoreksję i w przypadku osób otyłych stwierdzono występowanie charakterystycznych trudności z odróżnianiem zwykłej wody od wody słodkiej, w porównaniu do grupy kontrolnej.
Jak twierdzi grupa badaczy, niezdolność prawidłowego klasyfikowania smaków może mieć duży wpływ na ilość przyjmowanych posiłków. Poza tym, może prowadzić do aktywacji, bądź inaktywacji ośrodków nagrody w układzie limbicznym, co wiąże się z odczuwaniem lub nieodczuwaniem przyjemności. Zmiany te mogą wystąpić na różnych poziomach. Na przykład, stężenia leptyny i innych hormonów których poziom ulega zmianie podczas zaburzeń odżywiania, wpływając tym samym na to, w jaki sposób mózg reaguje na jedzenie. W tym samym czasie, osłabienie zdolności rozróżniania smaków przez insulę może być spowodowane zmianami strukturalnymi w tym obszarze mózgu, jak również może skutkować zaburzeniami w przetwarzaniu sygnałów nerwowych docierających do tej części mózgu. Badania wskazują, że problemy te znikają lub znacznie się zmniejszają, gdy dana osoba osiąga prawidłową masę ciała.
Mimo, że konieczne są dalsze badania, dr Frank sformułował wstępny wniosek mówiący o tym, że jedną z ewentualnych metod leczenia otyłości może być zmiana smaku żywności. Być może dostosowując intensywność smaku - redukując go dla osób z anoreksją i wzmacniając dla tych, którzy są otyli - naukowcy będą w stanie regulować gospodarkę hormonalną i optymalizować procesy zachodzące w organizmie, co pozwoli zapobiegać zaburzeniom żywieniowym.
Autor publikacji
mgr inż. Magdalena Wychudzka
Autor publikacj nie udostępnił swojej wizytówki.
Z udostępnionymi informacjami, w tym opublikowanymi pracami autora, możesz zapoznać się odwiedzając jego profil - [profil autora]