Celiakia uważana jest za jedną z najczęstszych nietolerancji pokarmowych, wynikającą z wrodzonej nietolerancji glutenu. Do niedawna uznawano tę chorobę za schorzenie małych dzieci, stosunkowo rzadko występującą w wieku dorosłym. W ostatnich latach obraz kliniczny celiakii zmienił się, a badania wykazują na wzrost zapadalności na chorobę wśród osób dorosłych, najczęściej między 30 a 50 rokiem życia. Postać objawów choroby jest różna, co utrudnia wczesną diagnostykę. W 90% przypadków objawy są niespecyficzne, będące efektem złego wchłaniania składników odżywczych przez organizm. Szacuje się że ok. 2,5 mln ludzi w Europie choruje na celiakię, w tym bezobjawowa postać występuje z częstością 1:100 do 1:300, a objawowa 1:3345. Celiakia występuje głównie u osób rasy białej, częściej u kobiet niż mężczyzn (w proporcji 2:1).
Celiakia jest glutenozależną chorobą trzewną. Występuje u osób predysponowanych genetycznie u których dziedziczona jest autosomalnie dominująco. Patogeneza tej choroby obejmuje zjawiska o podłożu immunologicznym spowodowane trwałą nietolerancją glutenu prowadzącą do wystąpienia enteropatii zapalnej jelita cienkiego (Szajewska, 2009, za Di Sabatino i Carazza, 2009; Dzieniszewski i Jarosz, 2005).
Gluten jest substancją złożoną z białek. Zawarty jest w zbożach, głównie pszenicy, życie, jęczmieniu i owsie. Białka zapasowe pszenicy dzieli się na albuminy, globuliny, gliadyny oraz gluteniny. W skład ...
Tekst zawiera 2107 wyrazów. Będziesz go czytać 10 minut i 32 sekundy.
Bądż na bieżąco - kup prenumeratę cyfrową
Prenumerata to nieograniczony dostęp do:
pełnych tekstów publikacji naukowych (recenzowanych)
merytorycznych i wiarygonych informacji branżowych.
Autor publikacji
inż. Aleksandra Bartosik
Autor publikacj nie udostępnił swojej wizytówki.
Z udostępnionymi informacjami, w tym opublikowanymi pracami autora, możesz zapoznać się odwiedzając jego profil - [profil autora]